Mijn verhaal durven delen

Gelukkig heb ik een hele lieve partner en ik merk dat we nog dichter naar elkaar zijn toe gegroeid. Bedankt voor het lezen van mijn verhaal. En bedankt dat ik mijn verhaal kon delen. Liefs, Een hele, hele trotse mama!

Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen! Ik ken het zelf niet maar recent wel in de familie meegemaakt dat een babytje (helaas) is overleden. Ik voel enorm veel verdriet (mee). Neem je tijd en neem je zelf vooral niks kwalijk! Liefde is, hoe moeilijk ook, ook loslaten ❤️

Ach lieve mama, wat zijn de afgelopen weken heftig geweest voor je! Gefeliciteerd met je zoontje, hij heeft jou mama gemaakt. En tegelijkertijd ook gecondoleerd met dit onmenselijke verlies. Ik ben zelf ook bevallen na een slechte 20 weken echo, een jaar geleden. En wat ik wil zeggen tegen je is dat je echt helemaal niets sociaal wenselijks hoeft te doen! Je mag gaan voelen wat jij nodig hebt om dit verlies in jouw leven te verweven. Ik omschrijf altijd dat er leven voor en na is, en daar heb je geen handleiding voor. Je doet maar wat, en leert op die manier zelf ook steeds beter wat je prettig vind. Neem daar de tijd voor!

Allereerst gefeliciteerd! Ik lees aan de verwoording van jou verhaal hoe trots en sterk jij bent. Helaas ook gecondoleerd met dit enorme verlies! Zelf ben ik onze dochter plotseling verloren na bijna 39 weken zwangerschap. Er is niks qua gevoel wat nu gek is (al voelt dit soms wel zo). Alles wat jij voelt mag er dus ook zijn, al is dat op een vrolijke gelegenheid. Ik weet niet of jou omgeving hiermee om kan gaan, maar wat mij helpt is om er open over te praten. Alles wat ik voel spreek ik uit. Vanuit mijn omgeving krijg ik alleen maar begrip. Zij geven juist aan dat ze niet weten hoe wij ons zouden moeten voelen na zo'n verlies. Gelukkig maar dat zij dit gevoel niet kennen. Heel veel sterkte mama!❤️

Dankjewel wat een lief bericht! Klopt wat je zegt liefde is ook loslaten, maar het doet zo veel pijn 🩵🫶🏻

Dankjewel voor je lieve bericht en je lieve advies. Ik moet mezelf ook meer de tijd gunnen, maar ook dit vind ik heel lastig. Ik deze maatschappij is het heel normaal om snel weer door te gaan en werk bijv weer op te pakken. Ik moet meer naar mezelf gaan luisteren ipv een ander het naar het zin te maken. Ik waardeer het enorm dat je een berichtje hebt gestuurd. Dankjewel daarvoor. Je woorden komen bij mij binnen! 🩵🫶🏻 Hoe gaat het nu met jou? Een jaar nadat je bent bevallen?

Dankjewel voor je berichtje. Ik vind het heel erg fijn om te lezen dat je zegt dat niks gek is qua gevoel oid. Ik waardeer het heel erg dat je dit zegt. Gelukkig kan ik heel goed praten over mijn gevoel en de situatie. Ook naar mijn omgeving. Alleen soms ben ik bang dat ze denken: daar heb je haar weer met haar zielig gedoe. Ik weet dat dit niet zo is, maar zo voel ik het af en toe wel. Wat ontzettend verdrietig om te lezen. Ook voor jou gefeliciteerd en gecondoleerd. 🩷🩷 🫶🏻

Dankjewel!❤️ Ook dat gevoel van 'daar heb je haar weer' mag je uitspreken. Overlaatst was ik op een verjaardag en daar kwamen de emoties bij mij even los. Toen ik uitsprak dat ik het gevoel had dat iedereen dacht 'daar heb je ze weer', gaven ze juist aan dat dit er mag zijn en hoort te zijn. Het is gebeurd en dit is een verlies dat je niet alleen kan verwerken. Ben blij om te lezen dat je een omgeving hebt waarbij dit ook kan. Koester deze mensen om je heen❤️

Fijn dat mijn woorden binnen komen, hopelijk voel je je er een beetje door gesteund. De maatschappij vindt er toch altijd wat van, dus dan kan je beter doen wat voor jou goed voelt. Met mij gaat het na een jaar met ups en downs. Dit is de week van de eerste jaardag, en dat is zwaar. Ik had gehoopt weer zwanger te zijn nu, maar helaas. En dit jaar ben ik ook echt mensen verloren die dichtbij me stonden, maar toch een mening hadden over hoe ik met dit verlies omga. Die mensen hoef ik dan ook niet in mijn leven, al is dat heel verdrietig. Ik ben 4 maanden thuisgebleven van werk, en inmiddels wel weer sinds een half jaar volledig aan het werk. Ik praat er veel over, en voel me echt gesteund door de mensen die ik nu nog om me heen heb.

Hey lieve mama, aller eerst heel erg veel sterkte met jullie verlies. Wij zijn zelf met 20 weken na een slechte 13 weken ons zoontje verloren. Ik herken mij zooo erg in het verhaal wat je typt. Het heeft mij echt verbaasd hoe de maatschappij en zelfs mensen in je omgeving zich verhouden naar je toe na zon heftige gebeurtenis. Ik ervaarde ontzettend veel onbegrip vanuit mensen om mij heen, maar ook voelde ik vaak het ongemak van mensen om mij heen die zich geen houding wisten te geven. Ik wist wel dat dit niet uit kwade intenties was, maar het deed mij veel pijn. Ik heb in die tijd echt gemerkt dat de hele wereld doordraait, terwijl die van jou en je partner echt stilstaat. Zelf weet ik ook nog niet hoe ik mijzelf hier een houding in moet geven. Dus ik heb niet echt tips of advies maar wil vooral zeggen je bent niet alleen lieve mama en dit gevoel is helaas heel herkenbaar. Laat je er niet door gek maken en zoek het probleem niet bij jezelf. Bij mij helpt het vaak echt om hier mijn ei kwijt te kunnen. Dan besef ik mij weer dat de buitenwereld het allemaal niet lijkt te snappen, maar dat alle lieve mamas die dit zelf hebben ervaren het altijd zullen begrijpen. Dat geeft mij een soort steun en geruststelling. Ook erg fijn dat jij en je partner zo dicht naar elkaar zijn gegroeid. Hopelijk kunnen jullie deze gevoelens samen ook bespreken. Ik wens jullie ontzettend veel sterkte kracht en liefde toe ❤️