Onze zoon 🩵

Jeetje mama, wat verdrietig om mee te moeten maken. Zo gewenst en dan je ontmoeting met hem niet zoals verwacht. Maar ik hoop dat het liefdevol was. Ik lees veel liefde in de regels door. ❤️ Jullie zoon zullen jullie altijd bij jullie dragen. Wat je zegt, voor altijd van hem blijven houden. En mooie betekenis aan hem geven. Wat een hectische week voor nu, waar je hem wel gelukkig nog bij je hebt. Doe wat goed voelt voor jullie en als je iemand nodig heb als lotgenootje om mee te praten dan ben ik daar. Liefs ❤️

Gefeliciteerd met jullie orachtige zoon💙 Helaas ook gecondoleerd met jullie enorme verlies💫 Wat schrijf je jullie intens verdrietig verhaal mooi op! Je bent een geweldige mama, dat is terug te lezen in je omschrijving van jullie verhaal. Veel sterkte de komende tijd, en geniet met de tijd die jullie hebben met hem❤️

Heel veel sterkte 🩵✨

Lieve mama, Hoe ga je vandaag? ❤️

Heel veel sterkte

Lief dat je het vraagt. Het is heel erg moeilijk. We stromen over van liefde en trots voor onze kleine jongen. Het liefst nam ik hem overal mee naar toe en liet ik hem aan iedereen zien. Ik houd hem veel vast en we zorgen goed voor zijn speciale "bedje". De kraamzorg is geweldig, echt een steun. Maar er komt ook veel op je af qua geregel en fysiek zijn er ook wat uitdagingen (nu stuwing bijvoorbeeld). Daarbij, elke keer als ik denk aan donderdag, wanneer hij definitief fysiek uit ons leven zal gaan, voelt het verdriet echt ondraaglijk. Ik weet nog niet hoe dan verder. Dus nu probeer ik gewoon te genieten van hem terwijl hij er nog is.

Goedemorgen lieve mama! Ik wil je ook heel veel sterkte wensen voor de komende dagen maar ook de tijd erna. Ik ben 8 weken geleden mijn kindje verloren bij 25 weken. Ik herken erg wat je schrijft, het overlopen van liefde en trots. Houd elkaar veel vast, nu, maar ook na donderdag! Het verdriet gaat nooit meer weg, maar de liefde ook niet🩵

Dank je wel! Wat ontzettend verdrietig, gecondoleerd. Hoe hebben jullie de tijd erna aangepakt? Voor mijn gevoel staat er een gapend zwart gat op ons te wachten...

Ik heb natuurlijk verlof dus ben thuis. Ik ga het huis nauwelijks uit. Ik doe niet veel, schoonmaken, op bed liggen, af en toe serie kijken... veel huilen. Partner is ja 1 week weer gaan werken, eerst halve dagen en na een paar weken weer gewoon voltijd. Ik kan je dus niet echt tips geven over hoe je het zou kunnen aanvliegen allemaal... het lukt mij zelf namelijk ook helemaal niet goed😅 Wat ik wel fijn vond, maar ook heel confronterend, is dingetjes uitzoeken zoals een urntje, fotolijstje, mapje voor de echo's etc. Ik heb ook 3 boeken gelezen over rouw na het verlies van een kind. Iedereen rouwt heel verschillend is de boodschap en de rouw kan makkelijk een jaar duren is hierin veelal de boodschap. Dat verschillend rouwen dat zie ik heel erg. Dat het zware rouwen zo lang kan duren maakt me wanhopig en het idee dat het verdriet nooit meer weg gaat nog erger. Maar je moet door... Je kan het lieve mama, en je mag daarbij ook hulp zoeken en accepteren🩵

Wat schrijf je herkenbare woorden. En inderdaad, nu in de stroom van regelzaken (die zo onmogelijk zijn maar waarin je nog iets voor je kindje kan doen), en straks na donderdag.. wat dan? Ook kraamzorg dan weer weg. Wij hadden ook zo’n fijne kraamzorg, goed om te horen dat jullie dat ook hebben. Die steun kan je wel echt gebruiken. Weet dat niks moet, je hebt rust, ruimte en tijd nodig. Je bent net bevallen, bent kraamvrouw, geef je lichaam ook rust. Er is zoveel wat op je af komt. Ik hoop dat je nog mooie ideeen vind voor een prachtig (fysiek) afscheid van jullie zoontje Ik heb je een verzoekje gestuurd, mocht je erover willen praten als lotgenootje ❤️ Want je mag altijd over hem praten.

Mijn partner en ik hebben beide professionele hulp gezocht. Ik bij een psycholoog die hierin gespecialiseerd is en hij bij maatschappelijk werk vanuit de pop-poli. Dit maakt dat we elkaar wat beter kunnen vinden tijdens dit rouwproces en de vervolgstappen in onze kinderwens. Wij hebben al een zoontje van 2 jaar en hierdoor dus ook een vast ritme. Ritme en regelmaat is iets wat ons er wel door trekt. Inderdaad ook het regelen van een urn etc was ook fijn om mee bezig te zijn. De psycholoog tipte mij ook dat het oke is om het verdriet toe te laten, maar dat ik niet elke keer als ik eraan denk weer helemaal in dat dal moet gaan zitten. Accepteren dat je je rot voelt en afleiding zoeken is dan ook oke. Zolang je het maar wel toelaat. En ik weet niet of je van quotes houdt. Deze hielp mij: wat je in je hart bewaart, raak je nooit kwijt. Zo is het ook, de tijd die we met haar hadden daar kijk ik heel mooi op terug. We hebben samen als gezin mooie herinneringen gemaakt en die zullen we altijd koesteren. Ze is altijd bij ons ookal is ze niet fysiek bij ons. Ik begrijp je angst volledig, maar weet dat de heftigheid waarin je nu verdriet voelt verminderd. Tuurlijk denk ik elke dag aan haar, maar soms ook positief en zonder het verdriet maar met trots. Hoop dat dit je wat helpt❤️

Vorig jaar onze zoon verloren met ruim 22 weken Je mag me gerust een berichtje sturen als je wilt praten ook kan je in een whatsapp groep met lotgenoten indien gewenst

Heel veel sterkte

Ik leef met je mee. Sterkte, natuurlijk ook voor morgen. Zelf heb ik afgelopen maandag ons eerste kindje, onze dochter begraven. Ik hoop dat je vandaag nog de tijd hebt om foto’s te maken van jullie zoon en hem te bestuderen. En weet dat jullie zoon in energie áltijd om jullie heen zal blijven.

Bedankt allemaal voor jullie reacties en inzichten. Inmiddels zitten wij op de 5de dag zonder Pelle. Het is heel erg moeilijk. Ik merk dat de steun en interesse van mensen om ons heen eigenlijk na de crematie afgelopen donderdag grotendeels verdwenen is. Dat geeft me wel een beetje een eenzaam gevoel (al begrijp ik het ook goed, hun leven gaat door). In het zwarte gat blijkt gelukkig ook licht te zitten, we kunnen lachen en afgeleid zijn. We functioneren. Maar de leegte is ontzettend aanwezig. Vandaag in de tuin hoor ik allerlei kindjes om ons heen "mama" roepen en dat doet dan zo'n pijn. Het vedriet zit in een klein hoekje en steekt zomaar de kop op. Maar ik heb ook hoop. We doen het samen best goed volgens mij.

Wat naar zeg! Heel veel sterkte ook. Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd, mocht je een keer willen kletsen.